Bij de ‘wet van Parkinson’ denken de meeste mensen aan een vervelende ziekte, maar gelukkig is de wet van Parkinson een stuk positiever. Normaal gesproken wordt deze wet gebruikt om tijd te besparen, maar je kunt ‘m ook prima gebruiken om geld te besparen.
In het Engels stelt de wet van Parkinson het volgende: “Work expands to fill the time available for its completion”. Dat klinkt misschien een beetje cryptisch, maar eigenlijk betekent het gewoon: des te meer tijd je hebt voor een bepaalde taak, des te langer het gaat duren om die taak te voltooien. Tegelijkertijd betekent het ook dat je minder lang over een bepaalde taak doet als je er minder tijd voor krijgt.
Een voorbeeldje: op de middelbare school moesten we weleens essays schrijven. Stel dat een leraar tegen je zegt: “Je hebt 1 week de tijd om een essay van 2000 woorden te schrijven”. Grote kans dat je je taak dan gaat verspreiden over die week. Misschien doe je de eerste dagen nog niks, maar op dag 3 en 4 begin je rustigaan wat onderzoek te doen. Op dag 5 en 6 doe je de meerderheid van het werk. En op de laatste dag nog even de ‘finishing touches’.
Maar stel dat de leraar had gezegd: “Je hebt 1 dag de tijd om een essay van 2000 woorden te schrijven”. 1 dag in plaats van 1 week dus. Tsja, dan moet je meteen aan de bak. Je gaat de hele taak uitvoeren binnen 1 dag tijd. Door die tijdsdruk (en doordat je vaak ook nog eens andere dingen te doen hebt) lukt het uiteindelijk toch om je essay te schrijven. Als je in beide situaties zou bijhouden hoeveel tijd je spendeert aan de taak, zul je waarschijnlijk zien dat je in de tweede situatie minder tijd hebt besteed aan je essay.
Deze wet van Parkinson kun je ook toepassen op je geldsituatie. Geld is een beetje elastisch. Hoe meer geld je verdient, hoe meer je vaak uitgeeft. Kort voorbeeld: als student gaf ik zo’n € 100,- uit aan boodschappen, want ja, ik verdiende vrijwel niks. Nu geef ik zo’n € 300,- uit aan boodschappen omdat ik meer verdien.
Dit kun je in je voordeel gebruiken. Stel dat je een salaris hebt van € 2500,-. Op een of andere magische manier komt het vaak voor dat je aan het eind van de rit geen geld meer over hebt. Je spendeert het aan huur, boodschappen, kleding, etentjes, etc. En daardoor gaat vaak je hele bedrag van € 2500,- eraan.
Dus hoe gebruik je de wet van Parkinson hier? Des te meer je verdient, des te meer je uitgeeft. En ook: des te minder je verdient, des te minder je uitgeeft. Met een salaris van € 2500,- kun je bijvoorbeeld zeggen: “Okay, laat ik 10% van m’n salaris meteen aan de kant zetten zodra ik het salaris krijg, en laat ik dat meteen beleggen in aandelen en/of crypto”. In dat geval kun je dus € 250,- gaan beleggen en houd je € 2250,- over. Hiermee kun je je huur, boodschappen, kleding, etentjes, etc betalen. Je zult zien dat je prima met dat bedrag de maand kunt doorkomen.
Op deze manier ‘bespaar’ je dus € 250,- én doordat je het belegt, kun je hier uiteindelijk een heel mooi bedrag van maken. Kijk maar eens op https://www.nesami.com/calculator hoeveel jij in jouw situatie bij elkaar zou kunnen beleggen. Als je merkt dat 10% van je salaris ‘te makkelijk’ is en dat je prima met nóg minder geld de maand zou kunnen doorkomen, kun je natuurlijk proberen om het met 15% te doen, of 20%, of 25%, etc.
Wel even belangrijk: ik zeg natuurlijk niet dat je niet van je leven moet genieten. Natuurlijk moet je zo af en toe jezelf verrassen op een mooie vakantie, een lekker etentje of leuke activiteiten. Maar vaak kun je wel iets minder uitgeven aan dingen als eten bestellen, feestjes, kleding en auto’s. Ik zou zeggen: probeer maar eens de wet van Parkinson toe te passen in je eigen leven. Stel jezelf de vraag: “hoe kan ik nu minder uitgeven, zodat ik in de toekomst veel meer geld heb?”
Succes! Je kunt het!
50% Complete
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.